Porridge, geiten en feesten in de vroege morgen

Mary, onze communicatie medewerkster, geeft enkele bedenkingen na een jaar wonen en werken in Malawi.

Mary Stokes
Mary Stokes
Communications officer, Malawi

Back to all stories | Posted on 21/11/18 in Messages from MalawiBlog

Lees ook : www.marysmeals.nl/wie-zijn-wij/nieuws/een-jaar-in-malawi-in-fotos

Ik ben nu een vol jaar in Malawi.  Soms kan ik niet geloven dat dit jaar zo snel voorbijgegaan is en andere momenten heb ik het gevoel dat ik hier al veel langer ben.

De laatste 12 maanden waren voor mij een steile leercurve, maar net zoals de bergen die mijn niet zo nieuwe woning omringen, was die klim gekruid met nieuwe kansen, ervaringen en punten om over na te denken.

Ik leerde om vanzelf wakker te worden om 4u ’s morgens om op school te zijn voor de porridge wordt opgediend.  Ik vind het niet langer vervelend als ik het einde van de asfaltweg zie als ik scholen bezoek.   Ik sta in bewondering voor de kracht, de beslistheid en de elegantie van de vrouwen van Malawi, vooral van de vrijwilligers van Mary’s Meals.

In oktober werd ik eens om 2u ’s morgens gewekt door een schril klinkend ochtendkoor dat met hun gezang de eerste regens in zes maanden tijd op feestelijke wijze vierde, en sedertdien stopte ik ontelbare keren om de bliksems te bekijken tijdens de onweders die de donkere hemel doen oplichten terwijl de regen met bakken uit de hemel valt na een hete, vochtige dag.  Ik ben ertoe gekomen de heuvels in heel Blantyre te verdragen en ik moet zelfs toegeven dat ze helpen om de temperatuur aan de goede kant van de 40°C te houden.

Elke mogelijke schakering van groene sprietjes die uit de droge, stoffige velden opschiet heb ik bekeken.  Daarna krijgen ze opnieuw een bruine kleur eens de regens ophouden.  Ik heb geleerd om waardering op te brengen telkens er wel elektriciteit en water beschikbaar zijn, in plaats van dit vanzelfsprekend te vinden.

Ik heb niet zoveel van de taal Chichewa opgestoken als ik wilde, maar ik vermoed dat er nog een jaartje kan bijkomen.  Ik ben niet langer verbaasd om een gekko in mijn living te vinden.  Tenslotte ontwikkelde ik een zesde zintuig voor geiten.

Maar wat van groter belang is: ik bezocht meer dan 100 scholen, sprak met meer dan 200 leerlingen en maakte foto’s van waarschijnlijk een duizendtal meer kinderen.  En doorheen dit alles, werd ik herinnerd aan de kracht van een beker porridge.  Enkele van mijn favoriete herinneringen van dit jaar wil ik graag met jullie delen aan de hand van foto’s.

Leer meer over Mary's Meals.