Pivo en abrikozen dumplings

Update van Magnus’ Blog

Magnus MacFarlane-Barrow
Magnus MacFarlane-Barrow
Mary's Meals founder and CEO

Back to all stories | Posted on 07/11/18 in Update from MagnusBlog

Pivo blijkt het woord te zijn voor bier in het Tsjechisch, net zoals het ook zo heet in Kroatië en in Bosnië-Herzegovina, waar de zomers lang duren en erg heet zijn.  Daar ben ik destijds ertoe verplicht geweest er een of twee achterover te slaan.  De vrijwilligers die Mary’s Meals opgericht hebben in de Tsjechische Republiek waren er als de kippen bij om mij dit woord aan te leren op onze rit van het vliegveld af (eerlijk waar, ik had daar niet om gevraagd) en het gaf me een kick dat ik heel wat op het schema vooruitliep, zowat halfweg feitelijk, om de beginselen van de Tsjechische taal aan te leren met een vliegende start.

Ik leerde ook nog heel wat andere zaken op dit eerste korte bezoek aan de Tsjechische Republiek.  Heel in het bijzonder leerde ik meer over de diepgang van de ingeboren goedheid van mensen.  Soms denk ik dat ik een beetje expert ben geworden in dit onderwerp, gezien ik herhaaldelijk getuige mocht zijn van deze ingeboren goedheid die in vele vormen en gedaanten de niet aflatende motor is van de groei van onze zending gedurende al die jaren.  Maar de waarheid is dat ik me steeds meer onwetend voel en niet opgewassen tegenover de soort verbazende vrijgevigheid die hier ten tonele gevoerd werd in Brno, de op een na grootste stad van de Tsjechische Republiek.

Magnus met vrijwilligers van Mary's Meals bij de katholieke Charismatic Conference in BRNO, Tjechië

 

Ik moest komen spreken over Mary’s Meals voor een jaarlijkse Christelijke Conferentie met 8000 deelnemers.  Buiten de reusachtige aula stond een groepje mensen uitgedost met de bekende Mary’s Meals truitjes en ze waren bezig met het opdienen van likuni phala (bereid met plaatselijke ingrediënten, maar met een merkwaardig identieke smaak als de porridge die we de kinderen te eten geven in Malawi en Zambia).  Milos, die het plan bedacht had om de likuni phala te laten proeven en die reeds lange tijd vrijwilliger was in de Tsjechische Republiek nog lang voor er een officiële organisatie opgericht werd, kwam mij begroeten en hij vertelde dat ze reeds 1200 porties uitgedeeld hadden!  Dit is slechts één manier waarop de groep bekendheid gegeven heeft aan ons werk waarbij een voedzame maaltijd op school aangeboden wordt aan de meest behoeftige kinderen ter wereld.

Intussen was binnen in de aula een andere groep, meestal jonge vrijwilligers, bezig aan een andere tafel, waar een lange rij mensen stond aan te schuiven tot bij een enorm hoge stapel boeken met de titel ‘Boudà, koera kami minion dêti’- de Tsjechische versie van ‘The Shed That Fed A Million Children’.  En ja, toen ik het boek opensloeg zag ik dat onze eerste plannen om hulp te brengen aan Bosnië in 1992 gesmeed werden met een ‘pivo’.

Het boek was een instrument van belang bij de geboorte van Mary’s Meals in de Tsjechische Republiek.  De stichters van de organisatie kregen een exemplaar van een vriend.  Terwijl we heerlijk tafelden aan de lunch waar abrikozen duplings op het menu stonden, legden Karel en Lucy mij uit dat ze, na het lezen van het boek, besloten niet enkel om Mary’s Meals hier op te richten, maar ook om hun persoonlijk plannen om een nieuwe gezinswoning te bouwen, die al in een ver gevorderd stadium waren, te schrappen.  Ze toonden mij de plannen en de tekeningen van het indrukwekkend huis.  Het zou inderdaad hun droomhuis geworden zijn, waar ze reeds vele jaren voor hadden gewerkt.  En toen las hun goede vriend Marian het boek en meteen verkocht hij een deel van zijn grond zodat hij een bijdrage kon schenken voor deze opdracht.  Hij is hier trouwens ook een van de stichtende leden van het bestuur.

En dus, in plaats van een nieuw huis te bouwen, organiseren en financieren Karel en Lucy de opstart van Mary’s Meals van de Tsjechische Republiek, met inbegrip van personeel.  Bovendien kochten ze 3000 exemplaren van het boek dat gratis verspreid wordt.

Karel, baby Samuel, Lucy en Magnus

 

Terwijl we aan het praten zijn, speelt hun 18 maanden oude zoontje op de de vloer naast ons.  Hij tatert en steekt zijn speelgoedhuisje triomfantelijk in de lucht om het ons te tonen.  En plots besef ik dat het geen gewoon speelgoedhuisje is, maar de maquette van het huis dat nu nooit zal gebouwd worden.  Zijn moeder en vader lachen er luidruchtig over en danken me voor de kans die ze gekregen hebben om deel uit te maken van Mary’s Meals.

Ik kan hen onmogelijk een onmiddellijk antwoord geven met het excuus dat de lekkere abrikozen dumpling het me belet.

Er zijn veel verschillende manieren om uw tijd, geld, ideeën en gebeden te schenken.