Bericht van Magnus : De grote liefde voor Mary’s Meals in Zuid-Soedan

Oost Afrika is in crisis en miljoenen mensen staan aan de rand van de hongerdood. Droogte en oorlogen veroorzaken een humanitaire noodsituatie die verschillende landen treft, waaronder twee waar Mary’s Meals werkzaam is, Zuid-Soedan en Kenia.

In de provincie Lake in Zuid-Soedan, waar Mary’s Meals al in 2008 de hulpverlening startte, komen dagelijks moeders en kinderen uit de oorlogsgebieden en uit streken getroffen door voedselschaarste. Zichtbaar ondervoed, zijn ze op zoek naar voedsel en naar een relatief veilige plaats.  Het indringende geluid van huilenden wanhopig hongerige kinderen hangt voortdurend in de lucht, terwijl velen onder hen zelfs te zwak zijn om nog te kunnen huilen.

Temidden van deze enorme menselijke catastrofe, voornamelijk veroorzaakt door de burgeroorlog, blijven de kinderen maaltijden krijgen van Mary’s Meals. Het is heel opmerkelijk hoe 18.000 kleine kinderen verspreid over 33 scholen in Zuid-Soedan dagelijks een lange rij vormen, tussen de lessen door, om aan te schuiven voor een kostbaar bord maïs met bonen.

Het simpele feit dat ze dat kunnen doen is helemaal toe te schrijven aan het engagement en de volharding van onze partnerorganisatie hier. In deze verbijsterende en vaak schrikwekkende omstandigheden blijft hun ploeg medewerkers, leerkrachten en vrijwillige koks doorgaan met het organiseren en beheren van ons voedselprogramma.  In deze gemeenschappen is er een diepe liefde en genegenheid voor Mary’s Meals.  Het is een gemeende waardering omdat wij trouw gebleven zijn aan onze belofte om hun kinderen te helpen doorheen alle moeilijkheden.

De negen jaar oude Daniel is een van deze kinderen.  Een groot deel van zijn leven heeft hij angst gekend en hij vertelt ons: “Ik ben bang voor de gevechten en van de mensen die ons vee komen stelen.  Ik wil niet dat die mensen een van de kinderen zouden komen doden.”

Elke morgen staat Daniel vroeg op en gaat dan de koe van de familie melken, zodat zijn jongere broers en zusjes iets te drinken krijgen. Daarna vertrekt hij voor een anderhalf uur durende wandeling naar school.  Hij weet dat hij daar te eten zal krijgen. Hij kan er ook zingen en spelletjes spelen - rekenen is er natuurlijk ook bij.  En omdat hij naar school kan gaan, blijft zijn droom om ooit dokter te worden heel levendig.  “Ik wil iemand worden zoals de mensen die ons voedsel geven,” zegt Daniel, “en later wil ik andere mensen helpen.”

Elke week groeit het aantal kinderen dat in onze scholen ingeschreven wordt.  Gemeenten in de buurt pleiten en smeken ons om met Mary’s Meals ook naar hun kinderen te komen.  Zonder dagelijkse maaltijd gaan vele scholen gewoon dicht.  We hebben hen geantwoord dat we al het mogelijke doen om ook hen te bereiken, zodra we voldoende fondsen kunnen verzamelen.

We beseffen dat we de laatste tijd een groot aantal dringende oproepen hebben gedaan, wat een trieste reflectie over de moeilijke tijd waarin we leven.  Weet wel en besef goed dat jullie giften nooit vanzelfsprekend zijn voor ons.  Elke gift en iedere schenking wordt met dezelfde diepe liefde en waardering ontvangen waarmee ook de maaltijden van Mary’s Meals vandaag door dankbare gemeenschappen in Zuid-Soedan en Kenia worden begroet.

Dank dat je de kreten van deze hopeloos hongerige kinderen hoort.  Wij bieden onze oprechte dankbaarheid aan omdat Daniel en de meer dan één miljoen andere kinderen die vandaag door jou een maaltijd krijgen, dit niet zelf rechtstreeks kunnen doen.