Olifant heft zijn slurf op voor porridge

Magnus legt uit hoe het slurpen van porridge een grote troef vormt om cultuurbarrières te slopen, behalve met olifanten.

Magnus MacFarlane-Barrow
Magnus MacFarlane-Barrow
Mary's Meals founder and CEO

Back to all stories | Posted on 05/09/18 in Zoom Into Zambia

Wat ons hier allemaal heeft gebracht is de porridge.  Wij vormen een groep van fondsenwervers en supporters van Mary’s Meals uit Canada, New York, Duitsland, Schotland en meerdere kleine dorpen rond de Uyoba Basisschool in het district Mambwe in Zambia.  Allen zijn wij aangetrokken door de plaatselijk geteelde ‘graan-soja mengeling’ porridge en door de kans om een van de laatst aangesloten scholen te bezoeken die de maaltijden krijgt.

Voor de kinderen die naar de Uyoba school komen vormt deze porridge het langverwachte antwoord op hun honger naar voedsel en hun verlangen om te studeren.  Toen de maaltijden van Mary’s Meals hier drie maand geleden voor het eerst werden opgediend, kwamen er 856 kinderen naar de school.  Vandaag zijn het er 976!  Deze porridge heeft stellig aantrekkingskracht.  De leerkrachten en vrijwilligers die de porridge klaarmaken voor hun kinderen vertellen ons dat en zij dringen erop aan dat wij het zelf zouden proeven.  Dus enkel deze ene keer krijgen enkele mensen die trouw gedurende vele jaren Mary’s Meals hebben gesteund vanuit hun thuisland, de kans om de porridge te proeven.  Het is heel lekker en het vult ook goed.  We slurpen er zalig van terwijl de kinderen rondom ons hetzelfde doen.  Dit veronderstelt dat het slurpen van porridge een grote troef vormt om cultuurbarrières te doorbreken.

Slechts één individu lijkt niet geïnteresseerd in de porridge, een groot olifantenmannetje dat we bij onze aankomst hadden opgemerkt toen hij een boom afknakte op slechts enkele honderden meters van de school.  Het is een geluk dat hij voorkeur heeft voor groene gespikkelde bladeren, liever dan de warme porridge, anders zouden we een totaal andere aanpak moeten organiseren voor het veilig opslaan en verdelen van het voedsel hier!

Afgezien van die olifant is er nog iets wat mij bijzonder treft bij deze school: een groot schilderij op de muur.  Dit kunstwerk van de leerlingen beeldt verschillende wilde dieren uit, waaronder ook een olifant net zoals die hier vlakbij rondscharrelt (hoeveel kinderen op de wereld die olifanten tekenen kunnen werken met een levend model?).  Boven de dieren hebben ze een afbeelding geschilderd van toeristen op safari en onderaan staan jagers afgebeeld.  Het vat op schitterende wijze de specifieke strijd samen die deze gemeenschap voert door zijn ligging aan de rand van de enorme wereldbekende wildreservaten van de Luangwa Vallei.

Mural op de Uyoba basisschool in het Mambwe district in Zambia 

De ouders van deze kinderen die vanuit hun traditie jagers zijn, proberen nu hun eeuwenoude levenswijze aan te passen aan het nieuwe tijdperk van instandhouding en toerisme, worstelend met de problemen en kansen die daarmee samengaan.  Het is een zeer moeilijke overgangsperiode op een plaats waar de mensen vaak klagen dat er grotere waarde wordt gehecht aan het leven van een olifant dan aan de toekomst van hun kinderen.  Dit is een van de redenen waarom zij de porridge zo op prijs stellen.  Tussen haakjes, denk nu alsjeblief niet dat ik tegen olifanten gekant ben.  Dat zou ver van de waarheid zijn.  Maar toch moet ik toegeven dat ik niet in mijn nopjes zou zijn bij de gedachte dat er een schaamteloos exemplaar een boom zou staan te verorberen net naast de speelplaats van mijn kinderen in Dalmally.

Elke gemeenschap waar maaltijden van Mary’s Meals worden opgediend levert zijn eigen unieke strijd tegen de armoede.  Het volk van het Mambwe district heeft zeker en vast ook zo’n strijd.  Hoe ook de eigen aard van de strijd mag zijn, elke gemeenschap weet dat ze slechts kunnen slagen als hun kinderen gezond opgroeien en onderwijs kunnen krijgen.  Dat is de reden waarom de mensen in deze streek de komst van Mary’s Meals feestelijk vieren.  Aan iedereen, behalve onze grote plantenetende vriend aan de schoolpoort die het bij zijn bladeren zal houden, van harte dank.