Onlangs kreeg ik een schandelijke statistiek onder ogen: een volwassen vrouw uit Zuid-Soedan heeft driemaal meer kans om te sterven bij een bevalling dan om de lagere school te voltooien.
Onder de lange takken van een oude boom in Rumbek werkt de 11 jarige Aman er, samen met haar klasgenootjes en haar leerkracht, hard aan om dit te veranderen. De vooruitzichten dat ze in hun opzet slagen, zijn slechter dan ooit tevoren.
Een brutale oorlog raast door Zuid-Soedan en de gewapende milities, die verkrachting en honger gebruiken als oorlogswapens, beroven een hele generatie van elke hoop of droom. Eén op vijf mensen werd verplicht hun huis te ontvluchten.
Meer dan 686.000 kinderen onder de vijf jaar staan geregistreerd als acuut ondervoed. Bovendien is één school op drie - dit geldt voor het hele land - helemaal vernield, bezet of gesloten door de oorlog. Momenteel heeft Zuid-Soedan het hoogste percentage kinderen die niet naar school gaan van alle conflictzones ter wereld, met inbegrip van de crisis in het Midden-Oosten..
Aman is het eerste meisje van drie uit haar gezin dat naar school gaat. Haar beide oudere zussen zijn vroeg getrouwd. Haar school bevindt zich in de provincie Lakes en dit is een enorm grote landbouwstreek in het midden van Zuid-Soedan. Haar school is een van de 33 basisscholen waar meer dan 16.000 kinderen dagelijks een maaltijd krijgen van Mary’s Meals.
Vandaag zoeken vele duizenden gezinnen die uit andere regio’s uit hun huizen zijn gevlucht hier beschutting. Zij zijn getraumatiseerd, hongerig en vaak ook dakloos zodat ze buiten slapen. De nieuw aangekomen kinderen schrijven zich in bij de scholen, aangetrokken door het verlangen om te studeren, maar zeker en vast ook door onze belofte dat ze dagelijks een broodnodige maaltijd krijgen.
Deze belofte kunnen wij op dit ogenblik bijzonder moeilijk waar maken. Een belangrijke brug op de hoofdweg - cruciaal gelegen voor de voedselleveringen - werd vernield en zal in de eerstkomende tijd niet heropgebouwd worden, gezien het conflict blijft duren en bovendien zijn ook alle andere wegen versperd.
We moesten dus een moeilijke beslissing nemen. Tot de wegen weer berijdbaar zijn zullen we het voedsel via de lucht aanvoeren vanuit de hoofdstad Juba. Dit betekent hoge kosten - veel hoger dan het wegtransport - maar uiteindelijk zullen deze kinderen temidden van de chaos rond hen, tenminste hun beloofde dagelijkse maaltijd kunnen eten. Ze kunnen ook hun lessen leren onder deze bomen en zich optrekken aan de hoop op vrede en een mooi leven na deze verschrikking.
Ik wenste dat ik over dergelijke zorgen niet zou hoeven te schrijven, zo snel na het nieuws van de steeds erger wordende voedselcrisis in Malawi. Dat was niet mijn bedoeling. Mijn pleidooi voor Malawi heeft een ongelooflijke respons gekregen dankzij jullie en daardoor is het ons mogelijk om 50 extra scholen gelegen in de meest kwetsbare en voedselonzekere gebieden met ons voedselprogramma te helpen.
Alles bijelkaart is het aantal kinderen dat nu dagelijks een maaltijd krijgt van Mary’s Meals aangegroeid tot 1.187.104! Toch een gelukkiger statistiek om mee te eindigen en dit helemaal te danken aan jullie. In naam van Aman en van elk kind dat mag rekenen op onze belofte - dank zij jullie vriendelijke gulheid - dank ik je uit heel mijn hart en vraag om te blijven geven wat je kan.
Slechts €22,00 volstaat om een kind een heel schooljaar te voeden.